De impact van songteksten.
In één van mijn vorige blogs schreef ik dat elke confrontatie met mijn kinderloosheid is als een druppel in een emmer die langzaam volloopt. Eens in de zoveel tijd loopt mijn emmer over.
Een aantal dagen zitten mijn tranen al hoog. Dankzij ‘ver weg van jou’ van Anouk komen mijn tranen los. Vooral de zin ‘Want als ik naar je kijk, zie ik mezelf in jou’ raakt mij diep. Nieuwe tranen rollen over mijn wangen. Zoals ik mij nu voel kan ik nog wel uren door huilen. Maar helaas, er zit een vriendin op mij te wachten. Bovendien hoor ik de woorden van mijn rouw- therapeut in mijn achterhoofd galmen: ‘Een kwartiertje huilen is genoeg, daarna wordt het zelfmedelijden.’
Wat muziek wel niet kan losmaken. Zo vergeet ik nooit meer waar en wanneer ik het nummer ‘Dochters’ van Marco Borsato voor het eerst hoorde. Het schalde door de wachtkamer van notabene de fertiliteits-kliniek! De tekst deed mij ineen krimpen. Hoe zal dat voor al die andere mensen op dat moment in de wachtkamer zijn geweest. Een plek waar wij allemaal met hetzelfde doel zaten… het krijgen van een dochter of een zoon. -by Bregje
Het lijkt wel of het gisteren was
Ik laat je los, voor het eerst alleen
Zoveel dingen gaan door me heen
En ook al wordt de afstand groot
Geen zee is te ruw en weg te hoog
M’n lieve zoon, je hebt geen weet hoeveel ik van je hou
Met beide ogen dicht kus ik jouw hoofd
‘k Voel me rijk nu je hier nog bij me ligt
Of wat ik deed
’t Maakte jou wel eens van slag
Ik vraag alleen dat je nooit vergeet
Dat mijn hart al toen zo zag
’t Was niet altijd zo bedoeld
En ik hoop dat jij je veilig hebt gevoeld
M’n lieve zoon, je hebt geen weet hoeveel ik van je hou
Met beide ogen dicht pak ik je stevig vast
‘k Voel me rijk nu je hier nog bij me ligt
Nu je hier nog bij me ligt
Ik zal je missen
Een nieuwe start, tot gauw
Ik hou van jou
my SITE of the story 